پژوهش: امید عطایی فرد
درجه ی ۳۳ فراماسونری و ریشه های مغانه اش
بازتاب این نوشتار با نام وبلاگ و نام نویسنده آزاد است.
.
در فرقه ی فراماسونری که آیینها و نمادهایی بسیار از مکتب مغانه برگرفته است، درجه ی پایانی و بالاترین، درجه ی سی وسوم است که تاکنون هیچ روشنگری و گزارش راستین درباره اش ارایه نشده است. برای نخستین بار، با نشان دادن اسنادی از اوستا و متنهای پهلوی، در می یابیم که این درجه، برگرفته و بازتاب طریقت مزداییست. به این نمونه ها بنگرید:
۱- اخت جادوگر از یوشت فریان (پیرو زرتشت) ۳۳ پرسش میکند و با شنیدن پاسخها، کشته میشود.
۲- زرتشت با ۳۳ بند گرفتار و سرانجام ازاد میشود. زرتشت خودش میگوید: سی و سه تن از این بدکاران دروغ وند و دیوپرست، سی و سه سخن نادرست درباره ی من گفتند و با سی و سه بند، مرا بستند. با گرسنگی دیرپای و تباه کننده، زور و نیروی پا و بازویم گرفته شد، شنوایی و بینایی ام فرو گرفته شد، و سینه ام به پشتم چسبید. گرسنگی مرگباری بود.* اما با پایداری و زنده ماندن زرتشت در برابر آن شکنجه ها، یعنی تشنگی و گرسنگی و بند گران که هیچ فردی تاب و توانش را نداشت، شگفتی بزرگی بر شاه و درباریانش پدیدار شد.
۳- در یسنا، چند بار از ۳۳ ایزد یاد شده است: به آیین اشا میدهم همه ی این ردان را که ۳۳ ردان اشونی اند (ایزدان و امشاسپندان) به پیرامون هاونی (کهکشان). آنان از آن بهترین اشا هستند که مزدا آموزانده و زرتشت گفته است.
۴- در گفتگوهای زرتشت با اورمزد میخوانیم:
زرتشت: این مرد کیست که همه ی تن او در دوزخ است اما پای راستش بیرون از دوزخ مانده است؟
اورمزد: او پادشاه سی و سه شهر بود که سالهای دراز پادشاهی داشت اما هیچ کار نیک نکرد بلکه بسیار ستمکاری و بیدادگری نمود. روزی که برای شکار رفته بود، گوسفندی گرسنه را دید که بسته شده بود و نمیتوانست به گیاهی برسد. پادشاه با پایش آن گیاه را جلو گوسفند انداخت. اکنون به پاداش آن کار، یک پایش از دوزخ بیرون است.
۵- در کتاب «سد در نثر» میخوانیم: در دین بهی پیداست که ۳۳ راه به بهشت است؛ الا روان رادان، روان هیچکس دیگر بدان راهها به بهشت نتواند رسید مگر یک راه. و روان رادان به ۳۳ راه به بهشت تواند رسید.
۶- کاربانان و کاهنان کی ویشتاسپ، سی و سه دروغ دشمنانه درباره ی زرتشت گفتند که نمودار سی و سه دین بد در رویارویی با دین یزدان بود. پیداست که سی و سه بند کمربند دین (کوشتی، کستی)، نشانه ی بستن راه از سوی سی و سه کار نیک، بر سی و سه بیدادگری میباشد.
۷- یکی دیگر از کارهای زرتشت در زمینه ی گزینش و دادوری (قضاوت) برای نمودار شدن بیگناهی یا بزهکاری: «ور پساخت» یا آزمایش ایزدی بوده است که در دادستانی ها و قانونها نهفته و نگاشته شده است. این آزمونها بر سی و سه گونه است و تا پایان ایران - خدایی (فرمانروایی ساسانیان) شاگردان زرتشت به کار می بستند. (دینکرد)
۸- در بن دهش امده که زمین ۳۳ نوع است.
۲- زرتشت با ۳۳ بند گرفتار و سرانجام ازاد میشود. زرتشت خودش میگوید: سی و سه تن از این بدکاران دروغ وند و دیوپرست، سی و سه سخن نادرست درباره ی من گفتند و با سی و سه بند، مرا بستند. با گرسنگی دیرپای و تباه کننده، زور و نیروی پا و بازویم گرفته شد، شنوایی و بینایی ام فرو گرفته شد، و سینه ام به پشتم چسبید. گرسنگی مرگباری بود.* اما با پایداری و زنده ماندن زرتشت در برابر آن شکنجه ها، یعنی تشنگی و گرسنگی و بند گران که هیچ فردی تاب و توانش را نداشت، شگفتی بزرگی بر شاه و درباریانش پدیدار شد.
۳- در یسنا، چند بار از ۳۳ ایزد یاد شده است: به آیین اشا میدهم همه ی این ردان را که ۳۳ ردان اشونی اند (ایزدان و امشاسپندان) به پیرامون هاونی (کهکشان). آنان از آن بهترین اشا هستند که مزدا آموزانده و زرتشت گفته است.
۴- در گفتگوهای زرتشت با اورمزد میخوانیم:
زرتشت: این مرد کیست که همه ی تن او در دوزخ است اما پای راستش بیرون از دوزخ مانده است؟
اورمزد: او پادشاه سی و سه شهر بود که سالهای دراز پادشاهی داشت اما هیچ کار نیک نکرد بلکه بسیار ستمکاری و بیدادگری نمود. روزی که برای شکار رفته بود، گوسفندی گرسنه را دید که بسته شده بود و نمیتوانست به گیاهی برسد. پادشاه با پایش آن گیاه را جلو گوسفند انداخت. اکنون به پاداش آن کار، یک پایش از دوزخ بیرون است.
۵- در کتاب «سد در نثر» میخوانیم: در دین بهی پیداست که ۳۳ راه به بهشت است؛ الا روان رادان، روان هیچکس دیگر بدان راهها به بهشت نتواند رسید مگر یک راه. و روان رادان به ۳۳ راه به بهشت تواند رسید.
۶- کاربانان و کاهنان کی ویشتاسپ، سی و سه دروغ دشمنانه درباره ی زرتشت گفتند که نمودار سی و سه دین بد در رویارویی با دین یزدان بود. پیداست که سی و سه بند کمربند دین (کوشتی، کستی)، نشانه ی بستن راه از سوی سی و سه کار نیک، بر سی و سه بیدادگری میباشد.
۷- یکی دیگر از کارهای زرتشت در زمینه ی گزینش و دادوری (قضاوت) برای نمودار شدن بیگناهی یا بزهکاری: «ور پساخت» یا آزمایش ایزدی بوده است که در دادستانی ها و قانونها نهفته و نگاشته شده است. این آزمونها بر سی و سه گونه است و تا پایان ایران - خدایی (فرمانروایی ساسانیان) شاگردان زرتشت به کار می بستند. (دینکرد)
۸- در بن دهش امده که زمین ۳۳ نوع است.
. {پژوهش: امید عطایی فرد}
شمار نمادین و استوره ای ۳۳ بسان بسیاری دیگر از شمارهای آیینی، ریشه در گاهشمار کیهانی دارد: کمابیش هر ۳۳ سال یک بار، روزشمار سال شمسی و قمری با هم برابر میشود و گاهشمار قمری یک سال از شمسی بیشتر میگردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر