>
فرگرد دوم
ساختارهای کشوری
>.
بخش یکم:
انجمنهای شهریاری کشور (مجلسهای رسمی)
.
.
.
۱- کشور ایران دارای سه انجمن و مجلس رسمی است:
یکم: انجمن بهستان (مجلس شورای ملی: اصناف و پیشه ها)
دوم: انجمن مهستان (مجلس سنا: حقوق دانان و کارشناسان سیاسی و مالی)
سوم: انجمن شهستان (شورای امنیت: مجلس رایزنان و نخبگان و ارتشیان؛ دربار شاهنشاهی)
۲- مردم سراسر ایران دارای دو همهپرسی آزادانه و رایدهی مستقیم و بیمیانجی هستند:
یکم: گزینش شهرداران در هر یک از شهرهای خود.
دوم: گزینش انجمن بهستان (سرپرستان پیشه ها و رؤسای اصناف).
۳- هموندان انجمن بهستان، خودبخود سرپرستان پیشه هایی هستند که با رای کارگزاران همان پیشه و اتحادیه، به ریاست هر یک از اصناف برگزیده شده اند. سرپرست و رییس این انجمن: «کاربان» خوانده میشود.
۴- گزینش هموندان انجمن مهستان، از سوی انجمن بهستان میباشد. سرپرست این مجلس (مهستان) برابر است با رییس قوۀ قضايیه و «دادبان» خوانده میشود. نگارش قانونها، دستورها، آیین نامه های دولتی و هرگونه رساله ی حقوقی: از سوی مهستان و با درخواست دو انجمن بهستان و شهستان میباشد. بجز انجمن مهستان، هیچ فرد و نهاد دیگری پروانه و اجازه ی قانون نویسی را ندارد.
۵- گزینش انجمن شهستان، از سوی انجمن مهستان میباشد. سرپرست انجمن شهستان: «شهبان» خوانده میشود. پیمان های برون مرزی و خارجی باید از سوی شهستان پزیرفته و تایید شود. پادشاه و سپهسالار (فرمانده ی کل ارتش) از سوی شهستان برگزیده و یا برکنار میگردد.
۶- هرکدام از سه مجلس دارای یک بنیاد دهشمند ویژه (خیریه انحصاری) میباشند. هرگونه موسسه و بنیاد و انجمن و گروه خصوصی خیریه، بجز این سه بنیاد، ممنوع است. دهشمندان و نیکوکاران میتوانند با این بنیادها همکاری اداری و یاری مالی کنند. نام بنیادهای دهشمند هر انجمن:
* بهستان: بنیاد کاوه آهنگر
* مهستان: بنیاد فرخرو پارسا
* شهستان: بنیاد پهلوی
۷- هیچیک از کارگزاران کشوری و لشگری، پروانه و اجازه ندارند که از کشورها و دولتهای دیگر و نهادهای بیگانه، پول و ارمغان دریافت کنند؛ مگر اینکه همه ی آن را به یکی از بنیادهای خیریه ی سه انجمن (بهستان، مهستان، شهستان) واریز و واگزار نمایند.
.
گزینش پلکانی کارگزاران کشور
.
فرمانداران |
پادشاه |
^ کشوردار |
^ شهستان |
^ استانداران |
^ مهستان |
^ شهرداران |
^ بهستان |
^
مردم
.
بخش دوم:
رده های کشورداری
.
.
.
۱- شهرداران برگزیده شده از سوی مردم هر شهر، در هر یک از استانهای شانزده گانه، به نمایندگی از مردم شهر خود، استاندارشان را برمیگزینند. به نشانه ی آتشهای شانزده گانه ی ایزد بهرام، این گروه استانداران: «انجمن آذر بهرام» نامیده میشود.
۲- استانداران ایران، به نمایندگی از شهرداران و مردم ایران، کشوردار را برمیگزینند. پایگاه کشوردار در کابینه: برابر نخست وزیر (رییس دولت، صدر اعظم) و نیز وزیر کشور است.
۳- کشوردار (نخست وزیر) می بایست شش فرماندار پیشنهادی وزیرستان (کابینه دولت) را با پزیرش و رای اعتماد دو انجمن: بهستان و مهستان، به اینگونه برگزیند:
* فرمانداری وهومن: وزیرستان فرهنگ
{با رای مهستان}
* فرمانداری اشا: وزیرستان دادگستری
{با رای مهستان}
* فرمانداری شهریور: وزیرستان فنآوری
{با رای بهستان}
* فرمانداری سپندار: وزیرستان آبادانی
{با رای بهستان}
* فرمانداری خرداد: وزیرستان دارایی
{با رای مهستان}
* فرمانداری امرداد: وزیرستان پزشکی
{با رای بهستان}
۴- کارگزاران برجسته ی کشور، با این آمار، روی هم یکسد و پنجاه تن میباشند:
* بهستان: هفتاد تن
* مهستان: سی و سه تن
* شهستان: بیست و چهار تن
* استانداران: شانزده تن
* کشوردار و فرمانداران: هفت تن
۵- نام انتشارات و رسانه های رسمی و کشوری و دولتی:
رسانه بهستان: ایرانشهر
رسانه مهستان: ایرانزمین
رسانه شهستان: ایرانشاه
رسانه کابینه کشوردار: ایران بزرگ
رسانه ارتش: ایرانبان
روزنامهی دارایی: ایرانمال؛ (فرمان خسرو انوشیروان: سه نسخه و نمونه ی یکسان برای وزیرستان دارایی و انجمن آذر بهرام و دادبان)
.
بخش سوم:
وزیرستان
.
.
.
در وزیرستان (کابینه ی شهریاری و دولت)، شش فرماندار، هر یک، سرپرستان وزیرخانه ها و زیرشاخه های ویژه ی وزیرستان را بدین گونه برمیگزینند و رهبری میکنند:
.
*فرماندار یکم* وهومن: فرهنگ
۱- وزیر فرهنگ: فرهنگستان زبان و ادب ایران
/ سازمان دهخدا (علی اکبر): واژهنامه ها و گویش های ایرانی
/ سازمان نوبخت (حبیب): آیینها و فرهنگهای ایرانی
/ سازمان پورداوود (ابراهیم): دین و آیین مزدایی
/ سازمان خدای نامک: پژوهش و چاپ تاریخ سراسری ایران
/ سازمان شهنامستان: ویرایش و چاپ شاهنامه ی فردوسی و منظومه های همبسته با آن
/ سازمان فردوسی: واژهگزینی و پاسداری از زبان و دستور پارسی
/ سازمان سارویه: ساخت و مدیریت کتابخانه ها
/ دانشکده ی کشورداری
/ دانشکده ی ارتشتاری
۲- وزیر آموزش: دبستان و دبیرستان
/ سازمان بهروز (ذبیح): نگارش دفترهای درسی
/ سازمان زال : پیشاهنگی ایرانی
۳- وزیر پژوهش: دانشگاهها و پایگاه های پژوهشی
/ سازمان اوستا: نگارش دانشنامه ها و دایرت المعارف ها
/ سازمان زرتشت: آموزش آموزگاران و استادان
/ سازمان چیستا: آموزش دانشهای نوین
۴- وزیر رسانه: خبررسانی شهریاری و دولتی
/ سازمان جام جم: آوا نما (رادیو و تلویزیون و سینما)
/ سازمان گاهنامه ها (روزنامه و ماهنامه و مجله)
/ سازمان دژ نبشت: چاپ کتاب و رساله
۵- وزیر ایرانگردی
/ سازمان گردشهای باستانی و بومی
/ سازمان گردشهای شهری
۶- وزیر هنر و باستانشناسی
/ سازمان ارژنگ: نگارگری و تندیس
/ سازمان تهمورس: صنایع و افزارهای دستی
/ سازمان بانوگشسپ: پوشاک و فرش
/ سازمان باربد: نمایش و خنیاگری
.
*فرماندار دوم* اشا: دادگستری
۱- وزیر دادگستری
/ سازمان دادگاهها
/ سازمان زندانها
۲- وزیر برونمرزی (امور خارجه و بین الملل)
/ سازمان آسیا
/ سازمان آفریقا
/ سازمان اروپا
/ سازمان آمریکا
/ سازمان نهادهای جهانی (یونسکو، سازمان ملل، اتحادیه ها و غیره)
.
*فرماندار سوم* شهریور: فنآوری
۱- وزیر افزار و فن (صنایع سبک و سنگین)
۲- وزیر کانسار (معادن سنگ و فلز)
۳- وزیر برق
۴- وزیر نفت و گاز
۵- وزیر اتمی
.
*فرماندار چهارم* سپندار: آبادانی
۱- وزیر آب
/ سازمان آناهید: کاریز (قناتها، چاه ها و آبهای زیرزمینی)
/ سازمان تیشتر: رود و دریا
/ سازمان آبان: آبرسانی شهری
۲- وزیر کشاورزی
/ سازمان مَیَزد: خوراک و نوشاک (نظارت بر کارخانه های مواد خوردنی و رستورانها)
/ سازمان ویگرد: باغ و کشتزار (پشتیبانی از کشاورزان و باغ داران)
/ سازمان زامیاد: بوم بانی (حراست از دشتها و جنگلها و منابع طبیعی و ملی)
۳- وزیر شهرسازی
/ سازمان تیسپون: نظارت بر شهرداریها
/ سازمان تاقدیس: کاشانه و خانه سازی
۴- وزیر ترابری
/ سازمان آذر: آتش نشانی و آواربرداری
/ سازمان ایرمان: مهمانسراها (هتلها و متلها و دیگر خوابگاهها)
/ سازمان کاروانها (اتوبوس رانی، قتار، و دیگر خودروهای همگانی)
/ سازمان پیام (پیک و نامه رسانی، تلفن، اینترنت، ماهواره)
.
*فرماندار پنجم* خرداد: دارایی
۱- وزیر بانک و بیمه
۲- وزیر باژ و ساو (مالیات و عوارض)
۳- وزیر مالی (برنامه و بودجه)
۴- وزیر بازرگانی
/ سازمان کنارنگ: گمرک
/ سازمان بازار: داد و ستد (صادرات و واردات) کالا
.
*فرماندار ششم* امرداد: پزشکی
۱- وزیر بهداشت
/ سازمان سینا: زودیاری (اورژانس و امداد پزشکی)
/ سازمان رازی: آزمایشگاهها
/ سازمان ثریتا: بیمارستانها
۲- وزیر تندرمانی
/ سازمان هوم: دارویی
/ سازمان سیمرغ: افزار پزشکی
/ سازمان رَخش: دام پزشکی
۳- وزیر روان درمانی
۴- وزیر ورزش
/ سازمان تختی (غلامرضا): ورزشهای باستانی و پهلوانی (زورخانه، وزنه برداری، بدن سازی، کشتی…)
/ سازمان رهنورد (مجیدرضا): ورزشهای رزمی (مشتزنی، کاراته، جودو، کونگفو، تکواندو…)
/ سازمان سیاوخش : ورزشهای توپ و گوی (فوتبال، والیبال، بسکتبال، تنیس، چوگان…)
/ سازمان مهرداد (ششم اشکانی): ورزشهای دو و میدانی
/ سازمان نیکا (شاهکرمی): ورزشهای نرمشی (ژیمناستیک، یوگا…)
/ سازمان بزرگمهر: ورزشهای هوشمند ایرانی (شترنج؛ تخته نرد)
.
بخش چهارم:
شیوه های هموندی
.
.
.
۱- زنان و مردان رای دهنده، باید هموند و تبعه ی کشور ایران، و دستکم بیست ساله باشند. هیچگونه باور دینی و مذهبی و سیاسی، جلوگیر و مانع رای دادن ایشان نیست.
۲- همه ی رای دهندگان دارای آزادی رای هستند و داشتن پیشینه ی کیفری و یا زندانی بودن ایشان، پرهیز و مانعی برای رای دادن نیست.
۳- برای گزینش شهردار، رای دهندگان تنها به نامزد شهرداری برای یک شهر میتوانند رای دهند؛ همان شهری که هنگام همه پرسی و انتخابات، در آنجا نشیمن و اقامت دارند.
۴- برای گزینش سرپرست هر پیشه (رییس صنف)، دارندگان پروانه ی پیشه (جواز کسب)، میتوانند نامزد خود را برگزینند. فرد برگزیده، خودبخود نماینده ی مجلس و انجمن بهستان میشود.
۵- نامزدها و برگزیدگان و نمایندگان نباید دارای پیشینۀ کیفری و بزهکاری باشند.
۶- سن بازنشستگی برای همه ی کارگزاران: هفتاد و هفت سالگی است. ۷- کمینه و حداقل سن و سال برای نمایندگی در هر انجمن کشوری و کارگزاری میهنی، و نیز هر سالشمار و چرخهی کاری، و رویهم بیشترین دوران مجاز در کارورزی ایشان چنین است:
* شهردار: سی سالگی؛ پنج دوره ی سه (۳) ساله.
* استاندار: چهل سالگی: چهار دوره ی پنج (۵) ساله.
* کشوردار: پنجاه سالگی: سه دوره ی هفت (۷) ساله.
* بهستان: سی سالگی؛ سه دوره ی سیزده (۱۳) ساله.
* مهستان: چهل سالگی؛ سه دوره ی یازده (۱۱) ساله.
* شهستان: پنجاه سالگی؛ سه دوره ی نـُه (۹) ساله.
۸- هر برگزیده ای (نماینده، وزیر، سرپرست) میتواند از نهاد خود به نهادی دیگر برود با این شرط که پس از گزینش در جایگاه تازه، از نهاد پیشین کناره گیرد. جایگزین نماینده و برگزیدۀ کنار رفته، فرد دوم و سپس سومی میباشد که پس از او، برگزیده شده است.
۹- برگزیدگان، نمایندگان و کارگزاران شهروند (تبعه) شاهنشاهی ایران، چه زن و چه مرد، میتوانند از هر کیش و مذهب، از هر قوم و تبار، در انجمن بهستان و یا مهستان هموند شوند. هموندی در انجمن شهستان نیازمند پزیرش کیش ملی کشور: مزداپرستی زرتشتی میباشد.
۱۰- هر نماینده و کارگزار باید پیش از آغاز کار و پس از پایان کار و یا بازنشستگی و یا کنارهگیری، درآمد سالانهاش را به وزیرستان دارایی و سازمان بازرسی کشور نمایان و اعلام کند. این فهرست مالی میباید فرادید و در دسترس همۀ مردم باشد.
۱۱- سالی یک بار، در مهرگان، هر سه مجلس (انجمنهای بهستان و مهستان و شهستان) همراه با استانداران و کشوردار و فرمانداران، همایشی با یکدیگر برای رایزنی و مشورت خواهند داشت.
۱۲- زمان همه پرسی و انتخابات مردم و خود انجمنها، بر پایه چرخه ها و سالشمار هر کدام، پنجه ی پایان سال خواهد بود.
۱۳- برای برکناری هر یک از نمایندگان و کارگزاران در هنگام بزهکاری و قانون شکنی، به دوسوم رای ها به این شیوه و روش، نیاز و بایسته است:
* برکناری شهردار: با رای انجمن بهستان
* برکناری استاندار: با رای انجمن مهستان
* برکناری کشوردار: با رای تکی پادشاه
* برکناری فرماندار: با رای انجمن شهستان
* برکناری نماینده ی بهستان: با رای فرمانداران
* برکناری نماینده ی مهستان: با رای تکی کشوردار
* برکناری نماینده ی شهستان: با رای انجمن آذر بهرام (استانداران)
* برکناری پادشاه: با رای انجمن شهستان
۱۴- رای مردم به شهرداران و انجمن بهستان، نهانی و خصوصی است؛ اما رای های رده های بالاتر باید در دیدگاه مردم باشد و مردم بدانند که کدام شهردار به کدام استاندار، و کدام استاندار به کدام نامزد کشورداری رای داده اند. همچنین مردم باید بدانند کدام نماینده ی انجمن بهستان، به کدام نماینده ی مهستان رای داده است؛ و کدام نماینده مهستان به کدام نماینده شهستان رای داده است.
۱۵- تنها احزاب سیاسی و گروه هایی گوناگون، پروانه و اجازه ی پویش و کنش دارند که به دادنامه و قانون اساسی پادشاهی ایران پایبند و وفادار باشند.
۱۶- نمایندگان و کارگزاران در رسانه های خصوصی و فردی، و همایش های غیر دولتی نیز مسئول و پاسخگوی گفتار و رفتارشان هستند.
۱۷- نمایندگان و کارگزاران برای همه ی مردم کار و خدمت میکنند و نه فقط برای رای دهندگان به خودشان.
۱۸- نامزدهای نمایندگی و کارگزاری باید در آزمون دادنامه شاهنشاهی (قانون اساسی ایران) کامیاب و قبول شده باشند.
۱۹- رای گیری در انجمنها و مجلسین و نیز دیگر نهادهای شهریاری و دولتی، با نیم همراه با یک رای (۱ +۵۰٪)، پزیرش و رسمیت می یابد. در زمان رای گیری، نمایندگان و کارگزاران اجازه ی خروج و از رسمیت انداختن همایش را ندارند. چنانچه بیشترین و اکثریت نمایندگان در «همایش ِ از پیش تعیین شده» نبودند، این نشست با دستکم هفت تن به رسمیت شناخته خواهد شد.
۲۰- درخواست برکناری هر نماینده و یا کارگزار با رای پنجاه و یک درسد (۵۱٪) به مهستان ارایه میشود؛ از سوی یکی از این انجمنها: بهستان؛ شهستان؛ آذر بهرام. چناچه مهستان، درخواست و شکایت را درست و بایسته دانست، آن فرد متهم برکنار میشود.
۲۱- نامزدهای شهرداری و انجمن بهستان باید از زمانهای برابر و امکانات مساوی در تالارهای ویژه برای نشان دادن برنامه هایشان برخوردار باشند.
۲۲- نمایندگان و کارگزارانی که دوباره میخواهند نامزد شوند، تنها باید به اعلام آمادگی پرداخته و اجازه ندارند از امکانات دولتی شان برای تبلیفات و خودنمایی بهره ببرند؛ زیرا کارنامه ایشان، پیش چشم مردم بوده است.
۲۳- تبلیغات و اگاهی رسانی برای همه نامزدها در هر زمینه ای باید یکسان و عادلانه باشد تا فرد یا گروهی نتواند با پول و رابطه بیشتر، در رای مردم نفوذ کند.
.
برکناری و اخراج کارگزاران کشور
< برکنار شونده > |
< برکنار کننده > |
شهردار |
انجمن بهستان |
استاندار |
انجمن مهستان |
کشوردار |
پادشاه |
فرماندار |
انجمن شهستان |
نماینده بهستان |
فرمانداران |
نماینده مهستان |
کشوردار |
نماینده شهستان |
استانداران |
پادشاه |
انجمن شهستان |
فرمانده کل ارتش |
انجمن شهستان |
.