سرمت ها

رقیه بهزادی: سارمات ها1
«سرمت ها» مانند سکاها از ایرانیان آسیا بودند و با سکاها پیوستگی نزدیکی داشتند. اینکه سرمت ها اصل و نسب ایرانی داشتند، با بررسی زبان «اوستی» معلوم میشود. قوم اوستی از «آلانها» هستند که نیرومندترین و پر جمعیت ترین طایفه ی سرمتی به شمار می رفتند. «اوستی» بدون تردید یک زبان ایرانی است که شباهت نزدیکی به فارسی دارد. سرمت ها از آسیا به مهاجرت پرداختند و به دامنه های غربی سلسله جبال «اورال» نفوذ کردند. در آغاز امپراتوری «نرون» به متصرفات رومی ها در بلغارستان کنونی تاختند. سرمت ها و بعضی از طوایف «ژرمن ها» که با آنها متفق شده بودند ، از این زمان به بعد، تهدیدی برای رومیان در غرب محسوب می شدند. سرمت ها قومی مخرب نبودند بلکه موج تازه ای از فاتحان ایرانی بودند که نتایج جدید فرهنگ ایرانی را که در خاستگاه قوم ایرانی تکامل یافته بود، به اروپا بردند. آنها با یونانیان جنگیدند ولی این عمل به سبب آن نبود که خواسته باشند شهرهای یونانی منطقه ی دریای شمال را از بین ببرند؛ کوشیده اند که به شهرهای مزبور راه یابند و فرهنگ ایرانی را در آنجا تعمیم دهند.

ریچارد.ن.فرای: میراث باستانی ایران
قبایل سرمتی گوناگونی که با لهجه های مختلف ایرانی سخن می گفتند، از بخش های شرقی «دن» آمدن گرفتند و تا زمان «بتلمیوس» همه ی جنوب روسیه را سرزمین سارماتیا(sarmatia)می نامیدند...ایرانیان در اروپا نفوذی بزرگ یافتند که بیشتر آن از راه جنوب روسیه بود.. چنین می نماید که سرمت ها مخترع مهمیز بوده اند..ایرانیان نه تنها در جنوب روسیه و شمال قفقاز جنبشی داشتند، بلکه در سیبری و آلتایی و ترکستان چین و روس نیز فعالیت می کردند.

لارنس E.W.Lawrence: یادداشت های تاریخ هرودوت
گویا هرودوت متوجه این نکته نشده بود که مردم ساکن مغرب استپ ها اغلب از نژاد ایرانی بودند. «سرمت» ها که جنوب روسیه امروزی را در تصرف داشتند، بدون تردید به زبان پارسی حرف می زده اند؛ به همین منوال سکاییان.2
 
پی نوشت:
.1.گاهنامه چیستا،آذر 1368
2.این یادداشت لارنس باز میگردد به کتاب پنجم هرودوت که در آن آمده است در سوی شمال رودخانه ایستر(دانوب) طایفه ای به نام «سیگونی» می باشد که مانند مادها لباس می پوشند و بینی های پهن کوچکی دارند و مدعی هستند که مهاجرانی از سرزمین ماد بوده اند.

برگرفته از:
کتاب ایران بزرگ،رویه 94 و 95،پژوهشی از امید عطایی فرد.انتشارات اطلاعات