ای مام من، ای نام من، ای مام بی همتای من
ای جام من، ای کام من، ای مام بزم آرای من
نرم است نوای گرم تو، گرم است نگاه ناز تو
باشد سروشت بشنوم، ای مام خوش آوای من
ای جان جانان در جهان، ای مهتر از هر مهتران
روح و تنم تو داده ای، ای مام بس دارای من
ای تاج من، ای تخت من، شاهنشه خوشبخت من
لشگرگهت پاکی و مهر، ای مام نیکو رای من
زانوزنان اهریمنان، اندر پی ات هم ایزدان
پردیس: خاک پای تو، ای مام چابک پای من
گفتم مرا با خود ببر، تا من نگردم در به در
گفتی که زود است ای پسر، ای مام خرم جای من
زین پس شمارم روز و شب، در بام و شام در تاب و تب
تا کی بیایم سوی تو، ای مام خوش سودای من
امید عطایی فرد
۱۶ آذرماه ۲۵۷۴ شاهنشاهی