ایران اجتماعی:
• قوم پرستی و منطقه گرایی باید برای همیشه از ایران رخت بندد و ایران تنها دارای یک قوم به نام «ایرانی» باشد. برای نمونه، ما «کرد ایرانی» نداریم بلکه «ایرانی کرد» داریم که در کشورهای همسایه پراکنده اند و زیستگاه ایشان نشانه مرزهای ایران است. کسانی که خود را «ترک» میخوانند و نه «آذری»، باید از ایران به بیابانهای ترکستان تبعید شوند.
• از آمیزش و پیوستگی فرهنگها و سنتها و آیینهای بومی و ملی ایرانیان، یک فرهنگ واحد ایرانی پدیدار کنیم.
• رهبری هرگونه جداسری و تجزیه طلبی بیدرنگ با کیفر اعدام روبرو شود.
• موسسات به تمام معنا غیرانتفاعی و نهادهای خیریه باید از پشتیبانی دولت برخوردار باشند.
• به جای زندان، اردوگاه و یا دهکده بازآموزی برای زندانیان ایجاد شود.
• مسئولیت کاریابی و اشتغال بزهکاران پس از آزادی، با دولت است. زیرا مردم دیگر به این تبهکاران اعتماد ندارند و کاری به ایشان نمیدهند.
• تاسیس هرچه بیشتر مراکز فرهنگی و تفریحی و ورزشی برای جوانان.
• آموزش ملی از طریق رسانه ها در زمینه آداب اجتماعی و احترام همگانی.
• اختصاص اجباری بخشی از ساعات و ستونهای همه رسانه‌های صوتی و تصویری و کاغذی به آموزشهای فرهنگی و اجتماعی.
ایران اقتصادی:
• استانها میتوانند از خودمختاری اقتصادی برخوردار باشند و هر گونه نظام مالی را برگزینند.
• از صنعتی شدن مناطق و بومهای سرسبز ایران مانند شمال کشور و غیره، به شدت باید جلوگیری شود و این فرآیند در نقاط خشک و بیابانی انجام بگیرد.• با بررسی فراورده‌های طبیعی و تواناییهای بومی در هر گوشه از ایران، برنامه‌ای درست و ژرف برای تولید ارایه شود. دلالی و واسطگی را باید ریشه‌کن کرد.
• بانک مرکزی هر سال به یادبود یکی از شاهان و بزرگان ایران زمین، سکه‌ای زرین ضرب میکند.
• چکهای بانکی تاریخدار پس از خوردن مهر تایید بانک، با آسودگی در اختیار مردم قرار بگیرد و بانک موظف به نقدکردن این چکها باشد. بانک مربوطه با ضمانتها و چاره‌اندیشی‌هایی میان خود و دارنده دسته چک، میتواند در صورت خالی بودن وجه چک، با همکاری نهادهای قضایی، وجه مزبور را از دارنده چک دریافت کند.
• وزارت دارایی هر سال بطور شفاف و روشن، فهرست مالیاتهای دریافتی را در پایگاه رایانه‌ای خویش منتشر میکند تا هیچ شخص حقیقی یا حقوقی نتواند با رشوه و زدوبند، حق دیگران را پایمال کند. نام و میزان درآمد و میزان مالیات همگان باید آشکار باشد.
• دولت باید به قشرهای فقیر و کم‌درآمد، یارانه و حقوق ازکارافتادگی و بیمه درمانی (بدون دریافت حق بیمه) بپردازد. شناسایی این گروه‌ها از محل زندگی و میزان درآمد آنان، و نیز همیاری «سازمان بازرسی کشور» میسر میشود. از پرداخت یارانه به توانگران و مرفهان باید خودداری شود.
• تاسیس یک نهاد خیریه ملی به نام «بنیاد مردم ایران».
۱ نظر:
درود بر شما
رهبری هرگونه جداسری و تجزیه طلبی بیدرنگ با کیفر اعدام روبرو شود
این حکم به نظر شما یکمی سنگین نیست
بر فرض مثال اگر این حکم اجرا بشه.
این حکم انسانیه؟البته منظورا من این نیست که ان رهبر مجازات نشود
خرد نگاهبانتان
ارسال یک نظر