۱۳۸۸/۰۴/۱۷

سرود شیروخورشید




به یاد پسر شمشیر: نادرشاه کبیر
که در سیاهی تاریخ ایران، درخشان شد و روس و انگلیس و عثمانی را لرزانید
(امید عطایی فرد)
درفش میهنم، چو رفته بر باد / کشور ما شده به دام بیداد
افسر شهسوار، برفته از یاد / فره ی میهنم، بگشته فریاد
شیروخورشید من / جام جمشید من / گم گشته ی وطن / برگرد به ایران (۲ بار)
پرچم پادشاه / گشته است بی پناه / نقش اهریمنان / بر جای کیان
شیر ایران زمین / برخیز و از کمین / برفکن تازیان / ز خاک آریان
ایران باز سبز میشود / دلها سپید همچو ابر / سرخی ی روی درفش / چون خون بابک
خورشید زرین ما / بار دگر میتابد / شب سیه میرود/ خوانَد چکاوک
تخت خسروانه ها / بدون بهانه ها / میشود پرشور و شیدا
میروید جوانه ها / میکشد زبانه ها / آتش ِ اهورِ زیبا
پرچم پادشاه / گشته است بی پناه / نقش اهریمنان / بر جای کیان
شیر ایران زمین / برخیز و از کمین / برفکن تازیان / ز خاک آریان
(این تصنیف بر وزن و آهنگ «گل گلدون من» سروده شده است)

هیچ نظری موجود نیست: