پژوهش هیربد سوشیانت مزدیسنا
>
فرگرد دوم
انجمنهای سه‌گانه
>.
بخش یکم:
انجمنهای شهریاری
(مجلس‌های رسمی)
.
.
.
۱- کشور ایران دارای سه انجمن و مجلس رسمی است:
یکم: انجمن بهستان (مجلس شورای ملی: اصناف و پیشه ها)
دوم: انجمن مهستان (مجلس سنا: حقوق دانان و کارشناسان سیاسی و مالی)
سوم: انجمن شهستان (شورای امنیت: مجلس رایزنان و نخبگان و ارتشیان؛ دربار شاهنشاهی)
۲- مردم سراسر ایران دارای دو همه‌پرسی آزادانه و رای‌دهی مستقیم و بی‌میانجی هستند:
یکم: گزینش شهرداران در هر یک از شهرهای خود.
دوم: گزینش انجمن بهستان (سرپرستان پیشه ها و رؤسای اصناف).
۳- هموندان انجمن بهستان، خودبخود سرپرستان پیشه هایی هستند که با رای کارگزاران همان پیشه و اتحادیه، به ریاست هر یک از اصناف برگزیده شده اند. سرپرست و رییس این انجمن: «کاربان» خوانده میشود.
۴- گزینش هموندان انجمن مهستان، از سوی انجمن بهستان میباشد. سرپرست این مجلس (مهستان) برابر است با رییس قوۀ قضايیه و «دادبان» خوانده میشود. نگارش قانونها، دستورها، آیین نامه های دولتی و هرگونه رساله ی حقوقی: از سوی مهستان و با درخواست دو انجمن بهستان و شهستان میباشد. بجز انجمن مهستان، هیچ فرد و نهاد دیگری پروانه و اجازه ی قانون نویسی را ندارد.
۵- گزینش انجمن شهستان، از سوی انجمن مهستان میباشد. سرپرست انجمن شهستان: «شهبان» خوانده میشود. پیمان های برون مرزی و خارجی باید از سوی شهستان پزیرفته و تایید شود. پادشاه و سپهسالار (فرمانده ی کل ارتش) از سوی شهستان برگزیده و یا برکنار میگردد.
۶- هرکدام از سه مجلس دارای یک بنیاد دهشمند ویژه (خیریه انحصاری) میباشند. هرگونه موسسه و بنیاد و انجمن و گروه خصوصی خیریه، بجز این سه بنیاد، ممنوع است. دهشمندان و نیکوکاران میتوانند با این بنیادها همکاری اداری و یاری مالی کنند. نام بنیادهای دهشمند هر انجمن:
* بهستان: بنیاد کاوه آهنگر
* مهستان: بنیاد فرخ‌رو پارسا
* شهستان: بنیاد پهلوی
۷- هیچیک از کارگزاران کشوری و لشگری، پروانه و اجازه ندارند که از کشورها و دولتهای دیگر و نهادهای بیگانه، پول و ارمغان دریافت کنند؛ مگر اینکه همه ی آن را به یکی از بنیادهای خیریه ی سه انجمن (بهستان، مهستان، شهستان) واریز و واگزار نمایند.
۸- بجز سازمانهای زیرشاخه ی هر وزیرستان، اجازه افزوده شدن هیچ نهاد و مجلس و مجمع و انجمن دیگری به نهادهای یادشده در قانون اساسی وجود ندارد.
۹- گروه های اجتماعی به جای احزاب سیاسی، پویش و کنش خواهند داشت زیرا برپایه ی قانون اساسی، هیچ فرد یا نهادی نمیتواند خواهان براندازی، دشمنی و کارشکنی در شهریاری و پایگاه پادشاهی باشد.
۱۰- کسانی که دارای تابعیت و شهروندی دوم از کشور دیگری هستند، اجازه کارگزاری در هیچیک از نهادها و انجمنها و سازمانهای دولتی را ندارند.
۱۱- رویکرد برون مرزی و سیاست خارجه ایران بدون پایمال شدن منافع ملی و میهنی باید چنین باشد:
* آشتی و صلح و آرامش با کشورهای دیگر؛ به ویژه همسایگان.
* بهره وری از رقابتها و کشاکشهای دیگران برای سودرسانی به ایران.
* گرایاندن و جذب ملتها و قوم های همسایه به آیین و فرهنگ ایرانی با تبلیغت بجا و آگاهی رسانی شایسته.
* به رخ کشاندن توان زرمی و میهن پرستی ایرانیان برای بازدارندگی در تازش دشمنان به خاک ایران.
* پیمان های بایسته و مناسب نظامی و بازرگانی با کشورهای دیگر.
۱۲- پیشه ها و صنف ها و شغلها به چهارده دسته، بخش بندی میشوند و هرگونه کار و پیشه ی نوینی در آینده نیز میتواند به فراخور و تناسب خود، در یکی از این دسته ها جای گیرد:
یکم = کشاورزی (دهقانی، باغ بانی، فراورده های خاکی، غلات و…)
دوم = دام داری (ماهی، مرغ، رمه، گوشتهای پرورشی)
سوم = خورش‌سازی (صنایع و مواد خوراکی)
چهارم = پزشکی (بهداشت و درمان تن و روان)
پنجم = خُرد افزاری (صنایع کوچک و سبک)
ششم = غول افزاری (صنایع بزرگ و سنگین)
هفتم = بافندگی (فرش، جامه، پارچه و دیگر گستردنی‌ها)
هشتم = آموزشی (آموزگاران، استادان، مربیان، متخصصان، دبیران)
نهم = دانش‌پژوهی (محققان، مخترعان، مکتشفان)
دهم = کارورزی (کارگران، کارمندان، فن‌آوران)
یازدهم = کارسازی (مدیران، سرمایه گزاران، سرپرستان)
دوازدهم = رسانه گری (خبرگزاران، روزنامه نویسان، گویندگان)
سیزدهم = گوهرداری (طلا، جواهر، ارز، گنجینه)
چهاردهم = هنری (بازیگران، نگارگران، خنیاگران، پیکره سازان، و دیگر هنرمندان)
۱۳- هر کدام از دسته های چهارده گانه، دارای یک سرپرست و رییس صنف است که با بیشترین رای کارورزان همان پیشه، برگزیده میشود. چهار تن پس از او که بیشترین رای را داشته باشند، همراه سرپرست صنف، به نمایندگی انجمن بهستان برگزیده میشوند. بدین گونه، از هر دسته و پیشه ای، پنج نماینده به بهستان راه می یابد.
۱۴- برای گزینش سرپرست هر پیشه (رییس صنف)، دارندگان پروانه ی پیشه (جواز کسب)، میتوانند نامزد خود را برگزینند. فرد برگزیده، خودبخود نماینده ی مجلس و انجمن بهستان میشود.
۱۵- برگزیدگان، نمایندگان و کارگزاران شهروند (تبعه) شاهنشاهی ایران، چه زن و چه مرد، میتوانند از هر کیش و مذهب، از هر قوم و تبار، در انجمن بهستان و یا مهستان هموند شوند. هموندی در انجمن شهستان نیازمند پزیرش کیش ملی کشور: مزداپرستی زرتشتی میباشد.
.
گزینش پلکانی کارگزاران کشور
.
|
فرمانداران (۶) |
پادشاه (۱) |
|
^ کشوردار (۱) |
^ شهستان (۲۴) |
|
^ استانداران (۱۶) |
^ مهستان (۳۳) |
|
^ شهرداران (…) |
^ بهستان (۷۰) |
^
مردم
(…)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر